Zakażenie tkanek okołowierzchołkowych pojawia się wokół wierzchołka korzenia zęba najczęściej wtedy, gdy miazga zęba obumrze, np. z powodu głębokiej próchnicy, urazu lub nieleczonego zapalenia zęba. Martwa miazga staje się świetnym środowiskiem dla rozwoju i mnożenia się bakterii, które z czasem mogą przedostać się do tkanek otaczających wierzchołek zęba – kości, więzadeł, okostnej. Przyczyną migracji drobnoustrojów może być nieszczelne wypełnienie kanału korzenia zębowego, powikłanie po leczeniu kanałowym albo uraz zęba, który nie daje od razu objawów.

Bakterie, które z kanału korzeniowego przedostaną się do tkanek okołowierzchołkowych, powodują ból (często silny, pulsujący, nasilający się przy nagryzaniu), obrzęk dziąsła lub twarzy, czasem ropień, gorączkę i złe samopoczucie. Stan taki może przejść w zapalenie ostre lub przewlekłe. Trzeba pamiętać, że zapalenie tkanek okołowierzchołkowych wymaga pilnej interwencji stomatologa – najczęściej wykona on leczenie kanałowe, a w cięższych przypadkach zastosuje antybiotykoterapię lub nawet wykona ekstrakcję zęba.