Ubytki klinowe powstają w wyniku połączenia wpływu czynników mechanicznych, chemicznych i biologicznych. Często są wynikiem erozji i parafunkcji. Z tego powodu kluczowe w profilaktyce występowania tych uszkodzeń zębów są: delikatna, systematyczna higiena jamy ustnej, unikanie nadmiernych sił okluzyjnych oraz kontrola diety (unikanie pokarmów bogatych w węglowodany, słodkich napojów) i schorzeń ogólnoustrojowych.

W ramach leczenia stosuje się:

• uzupełnienie ubytków materiałami kompozytowymi – w przypadku dużych ubytków klinowych stomatolog może je wypełnić w celu ochrony zębiny przed dalszą erozją i zmniejszenia nadwrażliwości;

• fluoryzację – poprzez zastosowanie preparatów z fluorem (np. lakierów fluorowych) w celu remineralizacji uszkodzonych tkanek.

• środki przeciw nadwrażliwości zębiny – np. past z azotanem potasu, fluorkiem cyny lub hydroksyapatytami.

Regularne wizyty u stomatologa pozwalają na wczesne wykrycie problemu i jego skuteczne leczenie, co zabezpiecza zęby i dziąsła przed poważnymi konsekwencjami w postaci próchnicy i stanów zapalnych tkanek miękkich.