Doświadczony technik dentystyczny wie, że to od wytrzymałości i estetyki przęsła mostu zależy, czy praca protetyczna będzie odtwarzać funkcję, kształt i wygląd uzębienia. Przęsło mostu powinno być wytworzone tak, aby:

• nie uciskało błony śluzowej;

• umożliwiało przeprowadzanie zabiegów higienicznych;

• było pozbawione miejsc retencyjnych, w których mogłyby zalegać resztki organiczne i bakteryjny biofilm.

Kształt przęsła mostu zależy od miejsca w łuku zębowym, w którym uzupełnienie protetyczne będzie zastosowane:

• w odcinkach przednich i przednio-bocznych łuku stosowane są przęsła, których kształt w przekroju przypomina dwuwypukłą soczewkę lub soczewkę skośnie ściętą;

• w bocznych odcinkach żuchwy mogą być stosowane przęsła, których kształt na przekroju jest zbliżony do serca (bardziej lub mniej wydłużonego) – rzadko stosowane;

W zależności od tego, jak kształtuje się dośluzówkowa powierzchnia przęsła do grzbietu wyrostka zębodołowego, wyróżnia się:

• przęsła szczelinowe – przeznaczone głównie do odcinków przednich i przednio-bocznych łuku zębowego;

• kładkowe – obecnie rzadko stosowane.

Idealne przęsło mostu powinno wykazywać następujące właściwości:

• dokładne wypolerowanie;

• brak ostrych brzegów;

• perfekcyjnie dopasowany kształt strony dośluzówkowej;

• odpowiednie: długość, szerokość, kształt;

• precyzyjna, delikatna adaptacja do grzbietu wyrostka zębodołowego;

• kontakt na policzkowej części wyrostka.