Międzynarodowy zespół naukowy sprawdził, czy wszczepienie implantu stomatologicznego pacjentom będącym w trakcie terapii antyresorpcyjnej zwiększa ryzyko martwicy kości szczęki związanej z lekami i/lub utraty implantu. U pacjentów z osteoporozą ryzyko wystąpienia tej martwicy w przypadku terapii antyresorpcyjnej jest bowiem nieznacznie wyższe niż obserwowane w populacji ogólnej.

Wykonany przegląd literatury w tym temacie nie wykazał, aby terapia antyresorpcyjna zwiększała ryzyko niepowodzenia implantowania. Badacze uważają, że nie ma dowodów na to, iż zaprzestanie terapii bisfosfonianami lub denosumabem poprawia przeżywalność implantu lub zmniejsza rozwój martwicy kości szczęki związanej z lekami. Według naukowców pacjenci poddawani terapii antyresorpcyjnej powinni przechodzić rutynowe kompleksowe badanie stomatologiczne i dbać o higienę jamy ustnej. Badacze wskazują też, że zalecane jest indywidualne postępowanie, równoważące ryzyko i korzyści wynikające z kontynuowania farmakoterapii u pacjentów z osteoporozą poddawanych wszczepieniu implantów stomatologicznych.