Doktor Maria Łastowska, doktor Wanda Terlecka i doktor Stanisław Wencelis – członkowie zespołu roboczego, który opracował pierwotną wersję Kodeksu Etyki Lekarskiej – wzięli udział 14 grudnia 2016 r. w uroczystościach 25-lecia uchwalenia tego przełomowego dokumentu. Miejsce wybrane na obchody jubileuszowe nie było przypadkowe: była to hala sportowa BBTS w Bielsku-Białej. Tutaj ćwierć wieku temu odbył się Nadzwyczajny II Krajowy Zjazd Lekarzy, którego członkowie opowiedzieli się za przyjęciem kodeksu. W jubileuszowym spotkaniu brali udział m.in. przedstawiciele samorządu polskiego środowiska medycznego z Naczelnej Izby Lekarskiej oraz członkowie Komisji Etyki przy Naczelnej Radzie Lekarskiej.

Opracowania Kodeksu podjęła się – i zadanie zrealizowała – niewielka izba z Bielska-Białej. Było to zadanie rewolucyjne. I trudne, bo pracy było mnóstwo, a czasu – jak się ostatecznie okazało – niewiele. Ponad rok przeznaczono na analizę historycznych wersji kodeksów obowiązujących w naszym kraju, przyglądano się podobnym dokumentom obowiązującym w innych krajach, konsultowano pomysły ze środowiskami prawniczymi, etycznymi, filozofami i oczywiście lekarskimi. Jeszcze na etapie tworzenia projektu kodeksu do zespołu roboczego wpłynęło blisko 600 uwag i wniosków.
– W tym czasie byliśmy wybrani do Naczelnej Rady Lekarskiej i do izb, które znowu odżyły po kilkudziesięciu latach. Był to okres, kiedy cała rada lekarska unosiła się pół metra nad ziemią. Taka była wtedy energia i taka wola, żeby zmienić otaczającą nas rzeczywistość. Czasy były rewolucyjne, dlatego że wkraczaliśmy z jednego systemu w drugi – wspomina dr Maria Łastowska.

Z kolei doktor Stanisław Wencelis wspomina, że piątka osób wybrana jako zespół redakcyjny kodeksu musiała stworzyć pewien schemat.

- Myślę, że Kodeks Etyki Lekarskiej jeśli spojrzeć całościowo jest efektem mądrości zbiorowej polskich lekarzy – mówi.
Z przeznaczonych na pracę 4 lat po pracach wstępnych na przygotowanie właściwej treści został rok z kawałkiem, czyli niewiele czasu.

- To było trudne, zwłaszcza że zdawaliśmy sobie sprawę, że kodeks nie może być tylko efektem naszych myśli i refleksji. Zdawaliśmy sobie sprawę z tego, że aby ten kodeks miał wartość, to w jego powstawaniu muszą brać udział możliwie szerokie kręgi koleżanek i kolegów lekarzy – wspomina dr S. Wencelis. – Dostaliśmy odpowiedzi od wszystkich liczących się prawników i etyków tamtego czasu. Przeanalizowaliśmy setki wariantów i propozycji, a jednak zdążyliśmy z wydrukowaniem tego projektu kodeksu w Gazecie Lekarskiej jeszcze na miesiąc przed zjazdem.

Ostatecznie dokument przyjęto 14 grudnia 1991 roku w Bielsku-Białej podczas Nadzwyczajnego II Krajowego Zjazdu Lekarzy.

Źródło: bil.bielsko.pl