Jeśli wapnia w organizmie jest w sam raz, wówczas zęby są mocno osadzone w szczękach; zmniejsza się też ryzyko chorób przyzębia. Wapń decyduje bowiem o gęstości kości zębodołu – im siateczka kostna jest gęstsza, tym zęby solidniej zakotwiczone w kości. Im sprawniejsze dziąsła, tym mniejsze ryzyko odsuwania się miękkich tkanek od twardej zębiny i tworzenia kieszonek dziąsłowych, w których gromadzą się bakterie. Brak sprzyjających warunków dla bytowania bakterii to mniejsze ryzyko powstania stanów zapalnych tkanek przyzębia.

Źródło: Opracowanie własne