Choroby pęcherzowe uznawane są za schorzenia o charakterze immunologicznym. Cechują się dużą różnorodnością objawów oraz rozmaitymi stopniami ciężkości przebiegu. Mogą występować jako zmiany rozlane lub miejscowe. Pemfigoid błon śluzowych jest rzadko spotykanym autoimmunologicznym schorzeniem pęcherzowym, które najczęściej występuje u osób starszych w wieku 68-80 lat. Częściej notuje się go u kobiet niż u mężczyzn. Jest to choroba przewlekła, która przebiega z okresami zaostrzeń i cofania się.

U 85% osób dotkniętych pemfigoidem błon śluzowych zmiany chorobowe występują na śluzówce jamy ustnej najczęściej na wargach, policzkach i podniebieniu. Rzadko kiedy pęcherze znajdują się w stanie nienaruszonym – w jamie ustnej obserwowane są najczęściej w postaci złuszczającego zapalenia dziąseł, nadżerek, owrzodzeń. Po wygojeniu tych zmian na śluzówce jamy ustnej pozostają blizny – są smugowate i w białym kolorze. W leczeniu wykorzystywane są kortykosteroidy, leki przeciwzapalne i łagodzące, a w sytuacjach, kiedy pojawiają się objawy ogólne, stosowane są terapie ogólnoustrojowe.