Słodziki, czyli słodkie ale nie zawierające cukru sztuczne substancje, to zastępniki tradycyjnej sacharozy czy glukozy: aspartam, sacharyna, acesulfam K. Nadają jedzeniu słodki smak, nie wnoszą kalorii i nie są pożywką dla bakterii próchnicy. Stosowane w rozsądnych ilościach nie szkodzą zdrowiu. Są idealne dla osób, które ze względów dietetycznych lub zdrowotnych powinny unikać prawdziwego cukru (np. cukrzycy), a nie potrafią zrezygnować ze słodkiego smaku pożywienia.

Siła słodzików tkwi w tym, że już maleńka ich ilość dodana do pożywienia powoduje odczuwanie słodkiego smaku. Substancje te są od 200 do 600 razy słodsze od cukru.

Nie każdy może ich jednak używać. Są niewskazane dla osób, które cierpią na pewne schorzenia związane np. z brakiem enzymów, biorących udział w metabolizmie tych substancji (np. chorzy na fenyloketonurię nie powinni używać produktów zawierających aspartam).

Słodziki ze względu na to, iż nie są pożywką dla bakterii próchnicy, nadają się do słodzenia wielu produktów spożywczych. Dodaje się je do gum do żucia, słodyczy, ciastek, napojów, płatków śniadaniowych, żywności dietetycznej, przetworów owocowych o obniżonej zawartości cukru. Produkty zawierające słodziki są nazywane „przyjaznymi dla zębów”.