Większość prac wykonanych z amalgamatu dentystycznego zawiera około 50% rtęci elementarnej w mieszaninie miedzi, cyny, srebra i cynku. Problem w tym, że rtęć to bardzo lotny metal, który może łatwo odparować, tworząc bezbarwny i bezwonny gaz. 

Badania potwierdzają, że rtęć jest uwalniana z amalgamatu dentystycznego – ilość ta zwiększa się podczas żucia, jedzenia, szczotkowania i picia gorących płynów. Wykazano też, że amalgamat jest głównym źródłem narażenia zawodowego specjalistów stomatologii na rtęć. Konsekwencją tego narażenia jest modulacja układu odpornościowego. Wpływ ten potwierdzili m.in. badacze z Turcji. W 2022 r. wykazali, że u techników dentystycznych, którzy w miejscu pracy mają niski poziom narażenia na rtęć, obserwowano obniżony w porównaniu do pracowników nie narażonych na działanie rtęci poziom neopteryny – mediatora prozapalnego uznawanego za biomarker odporności komórkowej, oraz kinureniny – jednego z metabolitów tryptofanu. Ponadto poziomy rtęci i neopteryny wykazywały istotną dodatnią korelację. Obniżone poziomy neopteryny i kinureniny wskazują na to, że już przy niskim poziomie narażenia na rtęć może dochodzić do spadku sprawności układu odpornościowego.