Wysoki poziom stresu w praktyce dentystycznej dotyczy nie tylko stomatologów, ale również higienistek, asystentek, techników dentystycznych i innych członków zespołu. Badanie przeprowadzone w Wielkiej Brytanii miało na celu określenie, czym jest rezyliencja w kontekście pracy w gabinecie stomatologicznym, w jaki sposób jest rozumiana i praktykowana przez różne grupy zawodowe oraz jakie źródła stresu występują najczęściej. W projekcie uczestniczyły 22 osoby reprezentujące główne zawody związane ze stomatologią.

Wiele źródeł stresu okazało się wspólnych dla wszystkich członków zespołu, co wskazuje na potrzebę kompleksowych strategii profilaktyki i wsparcia. Rezyliencja była postrzegana zarówno jako zdolność „odbijania się” po trudnych sytuacjach, jak i proces dynamiczny, zależny od warunków środowiskowych, relacji interpersonalnych i zasobów osobistych (m.in. inteligencji emocjonalnej, elastyczności poznawczej, poczucia autonomii).

Wnioski płynące z badania podkreślają konieczność opracowania wspólnych definicji i narzędzi budowania rezyliencji dla całego zespołu stomatologicznego, a otrzymane wyniki posłużą jako podstawa do przygotowania ogólnokrajowego badania ilościowego, które ma określić skalę zjawiska i wskazać najbardziej efektywne działania wspierające dobrostan psychiczny w stomatologii.