Mnogość dostępnych na rynku mas wyciskowych, których w praktyce używa i technik dentystyczny, i stomatolog, zrodziła potrzebę sklasyfikowania tych produktów. Obecnie funkcjonuje kilka systemów przyporządkowujących masy wyciskowe do określonych grup. Masy wyciskowe klasyfikowane mogą być ze względu na:

 

• sposób tężenia – wyróżnia się tutaj:

  - masy termoplastyczne – gutaperkę, masy Stentsa, masy hydrokoloidalne, woski wyciskowe);

  - masy tężejące na skutek reakcji chemicznych (masy alginatowe, gips wyciskowy, masę wyciskową);

   

• konsystencję w trakcie kształtowania wycisku – masy podzielono na:

  - wstępnie ciekłe: elastomery typu Light Body, masy cynkowo-eugenolowe oraz hydrokoloidalne masy agarowe;

  - wstępnie plastyczne: hydrokoloidalne masy alginatowe, elastomery typu Heavy Body, Regular Body;

Wyróżnia się też masy:

• do rejestracji zgryzu

• elastyczne lub sztywne – te pierwsze to polisulfidy, elastomery i masy do odnowy biologicznej tkanek; do drugiej grupy zaliczane zaś są gipsy, gutaperka, woski wyciskowe, masy żywiczo-woskowe, oraz masy tlenkowo-cynkowo-eugenolowe.

W jeszcze innej klasyfikacji masy wyciskowe dzieli się na:

• alginatowe

• polieterowe

• silikonowe

• woski wyciskowe

• materiały do biologicznej odnowy tkanek.

Źródło: „Vademecum Stomatologa 2009”