Pierwsze protezy zębowe stosowali już Babilończycy, starożytni Egipcjanie i Chińczycy. Były to bambusowe elementy maskujące braki w uzębieniu. W Indiach ubytki wypełniano fragmentami muszli lub kością słoniową. Bardziej zaawansowane rozwiązania stosowali starożytni Etruskowie, którzy potrafili na złotych szynach osadzać zęby zwierzęce lub ludzkie (te ostatnie najpierw wybijano niewolnikom lub jeńcom wojennym). Majowie już tysiąc lat temu wstawiali plomby ze szlachetnych turkusów.

Pierwsze implanty pojawiły się dopiero w latach 60-tych XX wieku. Od samego początku były to tytanowe wszczepy.

Źródło: „Tygodnik ANGORA”