Każdego przedsiębiorcę (a więc także stomatologa i technika dentystycznego), który oferuje swoje produkty lub usługi osobom indywidualnym, obowiązują przepisy ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług. Zatem ich obowiązkiem jest umieszczenie informacji o cenie produktu bezpośrednio na nim lub w łatwo widocznym miejscu, aby nie budziła ona żadnych wątpliwości. Za niewywiązywanie się z tego obowiązku grozi kara w wysokości do 20 tys. zł, a za powtarzalność czynu – nawet wyższa.

Aby działać zgodnie z prawem:

• cena – jako informacja podstawowa – powinna znajdować się na produkcie lub być umieszczona w cenniku usług oferowanych w gabinecie lub w pracowni protetycznej;

• w cenniku muszą znaleźć się także informacje dodatkowe, w tym cena jednostkowa, czyli przeliczenie na odpowiednią jednostkę, np. sztukę;

• informacje zawarte w cenniku powinny być podane w sposób jednoznaczny, nie budzący wątpliwości i umożliwiający porównanie cen;

• w przypadku obniżki ceny pierwotnej powinno się podawać powód wprowadzenia rabatu.

Prawo reguluje też kwestie dotyczące sytuacji, kiedy nie można jednoznacznie ustalić kwoty ostatecznej za wykonanie usługi. W takiej sytuacji, najpóźniej w chwili wyrażenia przez konsumenta woli związania się umową, przedsiębiorca musi poinformować konsumenta w sposób jasny i zrozumiały o sposobie, w jaki będą obliczane koszty wykonania usługi.

Ustawa wskazuje, co może zostać uznane za nieuczciwą praktykę rynkową. To: niepodawanie ceny, manipulowanie nią lub określanie jej w sposób mogący wprowadzić konsumenta w błąd.

Źródło: „Rzeczpospolita”