Każdy przyszły technik dentystyczny na początku kształcenia marzy o pracy, która da stabilizację, zapewni satysfakcję i przyniesie pieniądze. Najlepiej, jeśli uda się pracować „na swoim”, czyli we własnej pracowni protetycznej, ale zatrudnienie w firmie o ugruntowanej pozycji na rynku i stałym portfelu zamówień na prace protetyczne też jest dobrym rozwiązaniem. Rzeczywistość zastana na rynku pracy już po ukończeniu szkoły może jednak rozczarować i zmusić do szukania zatrudnienia poza granicami naszego kraju. Tak było w przypadku Marty, która ukończyła pomaturalne studium z zakresu techniki dentystycznej. Wprawdzie pracę, mając konkretny zawód, znalazła dość szybko, ale pracodawca nie dostarczył dziewczynie umowy o pracę. Jedynie obiecywał, że zrobi to po okresie próbnym. Tak minęły dwa lata. W międzyczasie dziewczyna mieszkała u rodziców. Nie mając umowy o pracę, nie mogła starać się o przyznanie kredytu na zakup własnego mieszkania. Po dwóch latach udało jej się dostać pracę w wyuczonym zawodzie – tym razem na umowę – w dużym mieście na południu Polski. Na wynajęcie mieszkania nie było jednak jej stać, dlatego zdecydowała się na dojazdy do pracy. Tak jej życie zamieniło się w schemat: praca, dom, dojazdy, sen.

Któregoś dnia dziewczyna znalazła ogłoszenie o pracy w firmie protetycznej – ale w Berlinie. Zaryzykowała i – pomimo niedoskonałej znajomości języka – etat otrzymała. W nowym miejscu otrzymała zatrudnienie na warunkach, o jakich w Polsce mogła tylko pomarzyć. Dziewczynę stać obecnie na wynajęcie mieszkania, ma czas i fundusze na rozrywki i może sobie sfinansować dwukrotnie w ciągu roku wczasy za granicą.

Nasuwa się pytanie: dlaczego tak nie mogło być w rodzinnym kraju?...

Źródło: „Nowa Trybuna Opolska”