Osoby chcące podjąć kształcenie związane z medycyną na studiach podyplomowych mogą wybierać wśród coraz bardziej atrakcyjnych kierunków. Niektóre studia podyplomowe związane z medycyną i zdrowiem kierowane są też do osób nieposiadających dyplomu uczelni medycznej, ale legitymujących się wyższym wykształceniem w innej dziedzinie. Stomatolodzy mogą na przykład w krótkim czasie zostać specjalistami od medycyny estetycznej – nauka na tym kierunku podyplomówki trwa półtora roku. Ciekawą nowością jest kierunek o nazwie „coaching w ochronie zdrowia”, który pojawił się w ofercie Centrum Kształcenia Podyplomowego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Po jego ukończeniu zyskuje się wiedzę i umiejętności przydatne w zarządzaniu zespołem, prowadzeniu kliniki, kontaktach z lekarzami czy przedstawicielami handlowymi.

Specjaliści zajmujący się organizacją i tworzeniem kierunków studiów podyplomowych zwracają uwagę, że w czasach, kiedy na rynku pracy liczą się zawody techniczne, inżynieryjne, w branży studiów podyplomowych widać zainteresowanie kandydatów kierunkami humanistycznymi.

– Wynika to z rosnącej dbałości o człowieka jako klienta czy pacjenta – wyjaśnia Marzena Boreta, kierownik Centrum Studiów Podyplomowych i Szkoleń w SWPS w Warszawie.

Kierunkiem humanistycznym przeznaczonym stricte dla personelu medycznego jest psychoonkologia – słuchacze poznają tu tajniki pracy z chorymi, u których zdiagnozowano nowotwór, i z ich bliskimi: od chwili rozpoznania, poprzez cały proces leczniczy, momenty remisji i nawrotu choroby oraz okres paliatywny, hospicjum i śmierć.

W kierunkach ścisłych specjalizuje się Medyczne Centrum Kształcenia Podyplomowego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przykładem są studia z zakresu badań klinicznych, geriatrii i opieki długoterminowej, medycyny bólu, medycyny molekularnej w praktyce klinicznej, podstaw psychoterapii, psychoprofilaktyki i sztucznej wentylacji. Lekarze i dentyści mogą zapisywać się tu na studia, poprzez które zdobędą wiedzę i umiejętności na temat diagnostyki bólu przewlekłego i ostrego, farmakologicznych i niefarmakologicznych metod leczenia, zapoznają się z humanistyczną częścią zjawiska bólu oraz jego leczenia: poznają kulturowe, psychologiczne i etyczne aspekty bólu, a także nabędą i udoskonalą umiejętności pracy z pacjentem zmagającym się z bólem, nauczą się też współpracować z bliskimi chorego.

Źródło: „Gazeta Wyborcza”