Ponad 12 tygodni po wszczepieniu implantów w przyzębiu dochodzi do ostatecznej integracji protezy z kością. Jest to tzw. faza długoterminowej stabilizacji implantu. Nie oznacza to, że w przyzębiu w miejscu wszczepienia nic się nie dzieje. Wręcz przeciwnie – kość blaszkowata wokół implantu ulega wysokiemu zorganizowaniu, a wskutek tego połączenie między kością a wszczepem staje się trwałe i funkcjonalne.

Ponieważ dochodzi do ostatecznego wbudowania implantu w strukturę kości, wszczep może już zostać obciążony siłami związanymi z żuciem. Komórki kostne reagują na obciążenia mechaniczne, a to wpływa na dalszy remodeling kości i stymuluje osteocyty (komórki kostne) i osteoblasty (komórki kościotwórcze) do utrzymania homeostazy kostnej. Utrzymanie tej równowagi jest bardzo ważne, gdyż kość z natury swej ulega ciągłej przebudowie – osteocyty w kości wykrywają mikrourazy i przekazują sygnały do osteoklastów (komórek kościogubnych), które resorbują (wchłaniają) starą kość, a następnie osteoblasty tworzą nową. Procesy resorpcji i odbudowy kości wokół implantu muszą zatem cały czas pozostawać w równowadze, aby osadzenie wszczepu w tkankach było so