Dewitalizacja jest starszą metodą leczenia kanałowego. Polega na zatruciu miazgi poprzez użycie pasty chemicznej zawierającej paraformaldehyd. Nie zawsze udaje się zdewitalizować miazgę za pierwszym razem, dlatego czasem konieczne jest powtórzenie zabiegu. Naraża to pacjenta niejednokrotnie na silne i trwające dłuższy czas cierpienie, ponieważ chora miazga zwyczajnie boli. Nowoczesnym sposobem pozbywania się chorej lecz wciąż żywej miazgi przed leczeniem endodontycznym jest ekstyrpacja, czyli przyżyciowe usunięcie tej tkanki z chorego zęba.

Ekstyrpację wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Dzięki temu zabiegowi leczenie kanałowe można ograniczyć do jednej wizyty – ponieważ bezpośrednio po usunięciu miazgi stomatolog może przystąpić do opracowania kanałów korzeniowych.

Decyzja, czy wykonana zostanie dewitalizacja, czy ekstyrpacja, należy zawsze do dentysty – ponieważ w niektórych przypadkach (np. niemożność zastosowania znieczulenia u pacjenta) nie da się wykonać przyżyciowego usunięcia miazgi.

Źródło: Opracowanie własne