Pracownicy służby zdrowia narażeni są na przypadkowe zakażenie patogenami niezależnie od tego, czy ich praca wykonywana jest w ramach etatu czy umowy cywilno-prawnej. Z tego powodu szkolenia edukacyjne kierowane powinny być do całego personelu.

Szkolenie edukacyjne:

• nie może odbywać się poza godzinami pracy pracowników ani też wiązać się dla nich z jakimikolwiek kosztami;

• powinno mieć miejsce przed rozpoczęciem pracy w narażeniu na czynności sprzyjające zakażeniu oraz każdorazowo w przypadku wprowadzenia nowych procedur, zmiany zakresu obowiązków czy działalności placówki medycznej bądź pojawienia się nowych środków ochrony;

• powinno poruszać tematykę związaną z danymi epidemiologicznymi, objawami, sposobami przenoszenia chorób krwiopochodnych, metodami kontroli ekspozycji wprowadzonych w miejscu pracy i identyfikowania czynności zawodowych, związanych z narażeniem na krew czy inny potencjalnie zakaźny materiał biologiczny;

• powinno zapoznawać ze sposobami ograniczania narażenia, właściwego doboru środków ochrony osobistej, oraz z prawidłowymi sposobami używania środków ochrony osobistej, ich lokalizacji w miejscu pracy, utylizacji i dekontaminacji;

• powinno dostarczać informacji o dostępności i skuteczności szczepionki przeciwko WZW typu B oraz o bezpłatnym charakterze szczepień;

• musi wyjaśniać zasady postępowania w sytuacji sprzyjającej ryzyku zakażenia i zapoznawać z procedurami postępowania poekspozycyjnego;

• powinno dostarczać informacji o stosowanych oznaczeniach, kodach i skrótach stosowanych w miejscu pracy;

• musi być prowadzone w sposób zrozumiały dla uczestników (należy przewidzieć możliwość zadawania pytań i uzyskania wyczerpujących odpowiedzi).

Najlepiej po zakończeniu szkolenia przeprowadzić test, który wykaże stopień przyswojenia wiedzy na tematy poruszane podczas spotkania.

 

Źródło: „Praca i Zdrowie”