Ankyloglosja jest wadą dotyczącą budowy wędzidełka języka polegającą na jego skróceniu. Wędzidełko języka to niewielki fałd tkankowy, który łączy dno jamy ustnej z dolną powierzchnią języka.

W niektórych przypadkach ankyloglosja może w istotny sposób wpływać na czynność samego języka, jak i na pracę innych elementów narządu żucia i układu stomatognatycznego. Wynika to z faktu, że język jest jednym z najbardziej aktywnych elementów tych systemów.

Ankyloglosja może wpływać na:

• prawidłowy przebieg oddychania, ponieważ nieprawidłowa budowa języka może zakłócać pracę mięśni twarzowych i w efekcie prowadzić między innymi do obturacyjnego bezdechu sennego;

• ssanie – język jest jednym z najaktywniejszych elementów, które umożliwiają prawidłowy przebieg tej czynności; ponieważ ssanie jest najbardziej pierwotnym odruchem człowieka po urodzeniu, ankyloglosja może poważnie utrudniać karmienie noworodka i niemowlęcia;

• połykanie – prawidłowa praca języka ma kluczowe znaczenie dla przemieszczania się pokarmu z jamy ustnej do gardła i przełyku;

• gryzienie i żucie – język uczestniczy w przemieszczaniu pokarmu pomiędzy zębami, pomaga w jego rozcieraniu, a także w obracaniu kęsów i wydostawaniu drobin jedzenia spomiędzy zębów; ponadto praca języka wpływa na czynność mięśni twarzy;

• artykulację i mimikę twarzy.

Ponieważ wada ta ma wpływ na istotne dla życia funkcje, powinna być jak najszybciej leczona. W zależności od wieku osoby z ankyloglosją wykonuje się:

• frenotomię – podcięcie wędzidełka; wykonywane u najmłodszych dzieci;

• frenektomię – całkowite wycięcie wędzidełka; również wykonywane u najmłodszych dzieci;

• frenuloplastykę – różne metody korekty nieprawidłowego wędzidełka, które wykorzystuje się w dalszych latach życia.