Ministerstwo Zdrowia przedstawiło projekt zmian, które pozwolą wpisać do rejestru zawodów medycznych nowe profesje. Oznacza to, że specjaliści z niektórych dziedzin, m.in. technicy dentystyczni zobligowani zostaną do ciągłego dokształcania i podnoszenia kwalifikacji, a zawód technika dentystycznego stanie się zawodem regulowanym. Do wykonywania zawodu technika będzie potrzebne odpowiednie wykształcenie oraz wpis do rejestru w resorcie zdrowia. Wpis będzie wany 5lat i będzie kosztował 50 zł. Pięcioletnia przerwa w wykonywaniu zawodu w ciągu jednego okresu sześcioletniego będzie obligowała do odbycia półrocznego stażu uzupełniającego, jeśli specjalista będzie chciał wrócić do wykonywania wyuczonej profesji. Osobom pracującym w zawodach medycznych grozić będzie odpowiedzialność dyscyplinarna – odpowiadać będą przed rzecznikiem powoływanym przez ministerstwo zdrowia; ich obowiązkiem będzie przestrzeganie zasad etycznych oraz zachowywanie tajemnicy zawodowej. Jeśli ktoś będzie pracował jako technik dentystyczny, a nie będzie posiadał uprawnień, zapłaci grzywnę.

- Ustawa jest potrzebna. Nie ma jasnych kryteriów, a to powoduje, że często pracują w tych zawodach osoby, których kwalifikacje budzą wątpliwości. Tak jest np. z masażystami. Konieczny jest jednak dłuższy okres przejściowy, który pozwoli na uzupełnienie wykształcenia - mówi Urszula Michalska, przewodnicząca Federacji Związków Zawodowych Pracowników Ochrony Zdrowia i Pomocy Społecznej.

Ustawa nakłada też obowiązek kształcenia ustawicznego – to kursy czy szkolenia zawodowe. Koszt uczestnictwa w kursach będzie ponosić sam zainteresowany albo jednostka organizująca szkolenie. Będzie można liczyć na dofinansowanie z budżetu państwa. Pracodawca powinien umożliwić zainteresowanemu skorzystanie z kursów doskonalenia zawodowego; może udzielić urlopu szkoleniowego, zwrócić koszty podróży i koszty samego kursu.

- To i tak więcej, niż przepisy gwarantują lekarzom, którzy też mają obowiązek kształcenia ustawicznego. Może to prowadzić do antagonizmów w środowisku – uważa dr Ewa Górska-Marciniak z Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

Źródło: „Rzeczpospolita”