Stomatologia regeneracyjna rozwija się szybko, a motorem tego rozwoju jest postęp w badaniach z zakresu inżynierii biomedycznej, jak również rosnące oczekiwania i wymagania pacjentów dotyczące leczenia. Coraz częściej wymagania te wykraczają poza zakres tradycyjnego podejścia do naprawy zdrowia jamy ustnej. 

Inżynieria tkankowa, na której opiera się stomatologia regeneracyjna, skupia się obecnie na trzech istotnych elementach: komórkach macierzystych, cząsteczkach bioaktywnych i rusztowaniach. Wyjątkowo ważne są dla stomatologii komórki macierzyste pochodzące z tkanki zęba – mają one bowiem cenne dla regeneracji tkanek właściwości.

Rozwój technik regeneracyjnych stał się możliwy dzięki nowatorskiemu podejściu do wielu dotychczas standardowo stosowanych strategii leczenia – dotyczy to różnych obszarów stomatologii. Dobrym przykładem jest endodoncja, gdzie wykorzystanie rewaskularyzacji miazgi umożliwiło alternatywne podejście do konwencjonalnego leczenia kanałowego. Również dotychczas stosowane w standardzie chirurgiczne i niechirurgiczne leczenie przyzębia ulega przekształceniu w terapie służące sterowanej regeneracji tkanek. Wykorzystuje się tutaj takie zdobycze technologii, jak trójwymiarowy biodruk i systemy CAD/CAM. Dzięki temu w tym obszarze można mówić wręcz o zrewolucjonizowaniu inżynierii tkanek jamy ustnej i szczękowo-twarzowej oraz o nowym wymiarze zaangażowania specjalistów – stomatologów i techników dentystycznych – w przywracanie funkcjonalności struktur jamy ustnej. 

Stomatologia regeneracyjna rozwija się szybko, a motorem tego rozwoju jest postęp w badaniach z zakresu inżynierii biomedycznej, jak również rosnące oczekiwania i wymagania pacjentów dotyczące leczenia. Coraz częściej wymagania te wykraczają poza zakres tradycyjnego podejścia do naprawy zdrowia jamy ustnej. 

Inżynieria tkankowa, na której opiera się stomatologia regeneracyjna, skupia się obecnie na trzech istotnych elementach: komórkach macierzystych, cząsteczkach bioaktywnych i rusztowaniach. Wyjątkowo ważne są dla stomatologii komórki macierzyste pochodzące z tkanki zęba – mają one bowiem cenne dla regeneracji tkanek właściwości.

Rozwój technik regeneracyjnych stał się możliwy dzięki nowatorskiemu podejściu do wielu dotychczas standardowo stosowanych strategii leczenia – dotyczy to różnych obszarów stomatologii. Dobrym przykładem jest endodoncja, gdzie wykorzystanie rewaskularyzacji miazgi umożliwiło alternatywne podejście do konwencjonalnego leczenia kanałowego. Również dotychczas stosowane w standardzie chirurgiczne i niechirurgiczne leczenie przyzębia ulega przekształceniu w terapie służące sterowanej regeneracji tkanek. Wykorzystuje się tutaj takie zdobycze technologii, jak trójwymiarowy biodruk i systemy CAD/CAM. Dzięki temu w tym obszarze można mówić wręcz o zrewolucjonizowaniu inżynierii tkanek jamy ustnej i szczękowo-twarzowej oraz o nowym wymiarze zaangażowania specjalistów – stomatologów i techników dentystycznych – w przywracanie funkcjonalności struktur jamy ustnej.