Technik dentystyczny większość obowiązków zawodowych wykonuje w laboratorium. Warto zainwestować w umeblowanie pracowni, by praca była łatwiejsza i efektywniejsza. Nie da się ukryć, że higiena i estetyka wnętrza pracowni protetycznej to przede wszystkim zasługa dobrze dobranych mebli. Trzeba mieć też na uwadze, że od doboru mebli oraz od ich ustawienia zależy sprawność, jakość pracy oraz dobre samopoczucie personelu. Idealnie dobrane meble:

• zapewniają ergonomię i wygodę pracy;

• wprowadzają do pracowni wrażenie uporządkowania i ładu oraz przyjazną atmosferę;

• kreują strukturę pomieszczenia,

• nadają się do łatwego czyszczenia;

• posiadają rozwiązania zwiększające ich funkcjonalność.

Meble do pracowni protetycznej to nie to samo, co meble kuchenne, choć praktycy zauważają, że na część umeblowania można wykorzystać tego typu szafki. Meble laboratoryjne:

• mają inną konstrukcję niżeli meble domowe;

• stosowane rozwiązania pozwalają na wygodne otwieranie szafek, kosza na śmieci i uruchamianie wypływu wody;

• posiadają atesty;

• są łatwe do czyszczenia – tak w środku szafek jak i pod meblami (drzwiczki do szybkiego wyjmowania z zawiasów, kilkunastocentymetrowej wysokości nóżki szafek lub szafki na kółkach).

Umeblowanie pracowni można powierzyć specjalistycznej, doświadczonej firmie, legitymującej się pokaźnym portfolio i dobrą renomą. Właściciel pracowni może aktywnie uczestniczyć w procesie projektowania wnętrza: określając preferencje odnośnie ustawienia mebli, ilości i rodzaju szafek oraz szuflad lub dobierając kolory. Nowoczesne firmy prowadzą wizualizacje komputerowe bezpośrednio u klienta w pomieszczeniach – taki bezpośredni wgląd w symulację pozwala na natychmiastowe skorygowanie zaproponowanej wersji ustawienia mebli.

Jakie powinny być dobre meble do pracowni?

Przede wszystkim trzeba zainwestować w dobry stół/stoły do prac protetycznych: o wygodnych, przestrzennych, łatwych do czyszczenia blatach, na których technik dentystyczny zmieści wiele rodzajów materiałów, sprzęt, oświetlenie i będzie nadal miał wystarczającą swobodę ruchów.

1. Materiał:

• specjalna, prasowana płyta, przetestowana pod względem użyteczności w pomieszczeniach medycznych, odporna na wchłanianie wilgoci i działanie środków czyszcząco – dezynfekujących;

• stal kwasoodporna – blacha tworzy ścianki szafek, blaty oraz drzwiczki mebli.

2. Szafki:

• pojemne, ze zróżnicowanymi poziomami półek;

• łatwo otwierającymi się drzwiczkami, zawieszonymi na wzmacnianych zawiasach (częste otwieranie szafek niesie ryzyko wypaczenia zwykłych zawiasów); w małych laboratoriach dobrze sprawdzają się drzwiczki otwierane do góry, z siłownikami ułatwiającymi zamykanie i otwieranie;

• uniesione ponad poziom podłogi na nóżkach; lub szafki na kółkach;

• o szerokich szufladach, umieszczonych na wzmocnionych prowadnicach;

• drzwiczki z solidnymi uchwytami np. aluminiowymi (plastikowe się nie nadają: szybko się starzeją i wypaczają pod wpływem działania środków dezynfekujących), oraz z foliowanymi lub lakierowanymi frontami.

3. Blaty – na tyle duże, by wygodnie się na nich pracowało, łatwe do czyszczenia, odporne na działanie silnie działających środków. Mogą być:

• zwykłe, wiórowe – ale powleczone specjalną powłoką ochronną

• szklane

• ze stali odpornej na działanie kwasów.

4. Udogodnienia:

• bezdotykowe otwieranie drzwiczek, tzw. łokciowe: dociśnięcie łokciem powoduje sprawne, bezpieczne otwarcie drzwiczek;

• dodatkowy otwór w zlewie, umożliwiający wyrzucenie do śmieci zużytych, małych przedmiotów jednorazowego użytku bez konieczności otwierania szafki z koszem;

• bateria bezdotykowa: na podczerwień lub otwierana przez przesunięcie dźwigni łokciem;

• szafka z koszem na śmieci otwierana bezdotykowo: łokciem lub z użyciem pedału wmontowanego w podstawę szafki;

• uszczelniane zamknięcia segmentów, w których wymagane jest zachowanie szczególnej czystości;

• wzmocnione konstrukcje pozwalające na przechowywanie wielu kilogramów ładunku;

• segmenty/kosze wyjmowane i łatwe do czyszczenia;

• skośne powierzchnie sufitowe szafek górnych - „daszki” gromadzą mniej kurzu i prościej się je czyści.

Kolorystyka mebli powinna współgrać z ogólnym wystrojem pracowni. Obecnie modne są barwy żywe, lecz nie krzykliwe; raczej w tonacjach ciepłych. Meble są często w dwóch lub trzech kolorach – laboratorium przestaje się wówczas kojarzyć ze szpitalem i sterylnością, a nabiera przyjazności i ciepła. Nadal modne też są meble w tonacjach pastelowych – pomieszczenia nabierają wówczas łagodności i schludności. Kolorystyka mebli znajdujących się w pracowni protetycznej może być zdecydowana - mocniejsza niż ta, którą stosuje się w gabinetach dentystycznych.

Źródło: Opracowanie własne