Materiały implantacyjne powinny być:

• biozgodne z tkankami

• nieszkodliwe dla żywych struktur

• wytrzymałe na siły powstające w jamie ustnej

• odporne na działanie czynników środowiskowych

• nie ulegające korozji

• estetyczne.

Wyróżnia się materiały:

• homologiczne – pochodzące z martwych, denaturowanych tkanek zwierzęcych

• aloplastyczne – metal, ceramika, minerały.

Biorąc pod uwagę rodzaj materiału, wyróżnia się implanty:

• Metaliczne – charakteryzuje je duża wytrzymałość i elastyczność. Początkowo wykonywano implanty z tantalu; wyparł go tytan: twardszy, kiedy jest domieszkowany żelazem, lub o większej wytrzymałości na zginanie, gdy jest stapiany z aluminium.

• Ceramiczne – to efekty spiekania wysokotopliwych, niemetalicznych pierwiastków. Są elektrycznie neutralne, dlatego trudniej osadza się na nich nalot nazębny. Najwartościowsze to wytrzymałe na zginanie stopy z tlenku cyrkonu.

• Wykonane z połączenia metalu i ceramiki. Metal jest tu bazą, na którą nanosi się bioaktywną ceramikę zawierającą hydroksyapatyt, szkło, fosforany wapnia.

Źródło: „Nowoczesny Technik Dentystyczny”