Scaling – czyszczenie i polerowanie. Jest to usunięcie kamienia oraz osadów nazębnych za pomocą ultradźwięków lub pasty polerskiej.

Siodło protezy – element podtrzymujący protezy, w którym osadzone są sztuczne zęby, spoczywający na odcinkach bezzębnych łuku szczękowego. Składa się z: podstawy wchodzącej w bezpośredni kontakt z błoną śluzową jamy ustnej; trzonu - właściwego podparcia dla sztucznych zębów, policzków i języka; oraz samych zębów sztucznych.

Szkliwo – najsilniej zmineralizowana tkanka twarda zęba; składa się prawie w 97% z fosforanów wapnia i magnezu, fluorków, węglanów wapnia i innych mineralnych połączeń wapnia i magnezu. Pokrywa koronę zębową. Najgrubsza warstwa szkliwa leży w okolicach guzków zębowych, a najcieńsza - tuż przy szyjce zębowej. Spełnia funkcję ochronną dla położonych pod nim tkanek.

Szyjka zębowa – część zęba, która łączy koronę z korzeniem.

Szynoproteza – proteza szkieletowa ze specjalną szyną zabezpieczającą ruszające się zęby.

Szynowanie – stosowane jest w przypadku ruszających się zębów, które występuje np. przy paradentozie. Polega na połączeniu zębów od wewnętrznej strony jamy ustnej, za pomocą specjalnej taśmy lub materiału kompozytowego.

Taurodontyzm – anomalia rozwojowa, w której rozwidlenie korzeni zębowych jest przesunięte w kierunku ich wierzchołków, a korpus korony ulega przez to wydłużeniu i nie zwęża się w okolicy szyjki zęba.

Tekodontyzm, tekodoncja – zęby umieszczone są w zębodołach. Cecha charakterystyczna dla człowieka, ssaków i krokodyli oraz wymarłych tekodontów.

Triada zębowa – każdy z zębów (za wyjątkiem dolnych przyśrodkowych siekaczy i górnych ostatnich trzonowców) ma styczność z dwoma zębami z przeciwległego łuku zębowego. Zaburzenia w układzie triad zębowych dostarczają ważnych informacji o istnieniu wad zgryzu.

Tyłozgryz – wada zgryzu, w której dolny łuk zębowy jest przesunięty do tyłu w stosunku do łuku górnego. Osoba z tyłozgryzem ma cofniętą żuchwę, a broda wydaje się czasem za mała w stosunku do reszty twarzy. Podczas zwarcia może nie występować styk między zębami siecznymi lub pojawiają się zaburzenia w układzie triad.

Unit dentystyczny – „centrum robocze” gabinetu stomatologicznego; zestaw urządzeń i przyrządów, którymi posługuje się stomatolog podczas pracy i które umożliwiają optymalne usadzenie/ułożenie pacjenta podczas zabiegu.

Uzębienie difiodontyczne – uzębienie wymienne, ale podlegające wymianie tylko raz w ciągu życia - cecha charakterystyczna ssaków oraz człowieka. Pierwotne uzębienie to uzębienie mleczne; drugą generację tworzą zęby stałe. Wymianie ulegają siekacze, kły i przedtrzonowce. Trzonowce są zębami stałymi.