• wywiad z pacjentem,
• badanie jamy ustnej,

• przygotowanie zęba (szlifowanie), na którym ma być umieszczona licówka,

• pobranie wycisku,

• założenie licówki tymczasowej,

• dobór barwy,

• wykonanie licówki w gabinecie protetycznym,

• przymierzenie licówki,

• zacementowanie,
• wizyty kontrolne.

Licówka może być wykonana z:

• porcelany,
• kompozytów.

Zalety licówek:

• bardzo dobre efekty estetyczne (możliwość dopasowania pod każdym względem: kształtu, wielkości, koloru),

• długi czas używania,

• duża odporność na ścieranie, łamanie,

• wymagana niewielka preparacja zęba,

• możliwość wykonania kolejnych uzupełnień protetycznych,

• możliwość stosowania u osób młodych.

Jeśli pacjent dba o higienę jamy ustnej, to licówka może wytrzymać nawet kilkanaście lat.

Wady licówek:

• mała wytrzymałość przed zacementowaniem (duża możliwość uszkodzenia podczas przymierzania i zakładania),

• kruchość, zwłaszcza podczas gryzienia twardych pokarmów,

• trudności w doborze barwy,

• brak możliwości naprawy,

• wysoka cena licówek porcelanowych.

Jeśli licówka zostanie usunięta, to należy ją zastąpić innym uzupełnieniem protetycznym, gdyż oszlifowany ząb jest bardzo podatny na uszkodzenia i wygląda nieestetycznie.

Źródło: Opracowanie własne