Zwiększa się zainteresowanie uzupełnieniami protetycznymi wykonanymi z nylonu i acetalu. O zaletach i wadach każdego z tych materiałów przekonuje się każdy technik dentystyczny i lekarz protetyk dopiero podczas praktycznego ich zastosowania oraz na podstawie sugestii dostarczanych przez użytkowników protez. Swoimi uwagami na temat używania wymienionych materiałów podzielił się na łamach „Nowoczesnego Technika Dentystycznego” (2/2010) Piotr Skulski.

• Nylon - protezy są estetyczne i komfortowe w użytkowaniu (wynika to z opinii samych użytkowników). „Największą zaletę jest możliwość wprowadzenia jej [protezy – przyp. red.] pacjentowi, który ma zęby 'rozchylone na zewnątrz', ustawione w kształcie litery V” - podaje autor artykułu. Zalety nylonu docenia się tym bardziej, im trudniejsze warunki w jamie ustnej pacjenta – rzecz dotyczy tak protetyków, jak i zadowolonych użytkowników uzupełnień. Nylon jest niealergiczny i homogenny. Jednak to jednak materiał trudny – za co odpowiedzialne są (a jednocześnie bardzo cenione) miękkość i elastyczność. Miękkie protezy stanowią obciążenie dla podłoża protetycznego – co może być uznane za wadę. Inną, uznawaną za zasadniczą, wadą materiału jest jego szybka reakcja na brak właściwej higieny. Nylon ponadto wymaga cierpliwości i umiejętności przy obróbce.

• Acetal – protezy są przyjemne w użytkowaniu, ciepłe w dotyku i miękkie, nie drażnią i nie uszkadzają szkliwa. To materiał dobry do stosowania u pacjentów, których zęby są rozchylone lub mają mocno wypukłe powierzchnie. Acetal jest zdecydowanie mniej wytrzymały od metalu, jego powierzchnia szybko się rysuje i matowieje w kontakcie z twardymi pokarmami. Zaletą jest długie zachowanie sprężystości i sprawności działania klamer. Acetal jest też mniej trwały od metalu, ale przyjmując założenie, że proteza nie powinna być używana dłużej niż 3–5 lat (ze względu na zmieniające się w czasie warunki panujące w jamie ustnej) mniejsza trwałość acetalu nie powinna wpływać na ogólną ocenę tego materiału. Acetal, dzięki swojej elastyczności, może kompensować niektóre zmiany zachodzące podłożu protetycznym, dzięki czemu nie dochodzi do pogorszenia się warunków w jamie ustnej.

Ani nylon, ani acetal, ani metal nie są doskonałymi bazami na uzupełnienia protetyczne. Każdy z tych materiałów może jednak być rozwiązaniem optymalnym w konkretnym przypadku i dla konkretnego użytkownika – pod warunkiem dobrej współpracy pomiędzy lekarzem protetykiem i technikiem dentystycznym i przy założeniu, że obaj specjaliści poszukują indywidualnych rozwiązań dla konkretnego pacjenta.

Źródło: „Nowoczesny Technik Dentystyczny”