Na skróty
- Forum
- Zareklamuj swój gabinet
- Izby Lekarskie w Polsce
- Partnerzy portalu
- Magazyn Stomatologiczny
- Wydawnictwo
Czelej - Wydawnictwo
PZWL - Wydawnictwo
Med Tour Press Int. - new! Katalog firm
- Dodaj gabinet
- Poradnik dentysty
- Organizacje
- Turystyka stomatologiczna
- Marketing stomatologiczny
- Dotacje z UE
- KORONAWIRUS
- Dental TV
- new! Czas na urlop!
- Relacje z targów i imprez
- 20-08-2020
Aby wydłużyć czas wiązania oraz zapobiec pogorszeniu się właściwości chemicznych proszku alginatowego, należy przechowywać go w dokładnie zamkniętym pudełku – tak, aby w jak największym stopniu ograniczyć dostęp powietrza.
Błędem jest używanie przeterminowanych, przegrzanych lub przemrożonych mas alginatowych. Wskutek uszkodzenia struktury, cząsteczki masy tracą swoją elastyczność.
Samo przygotowanie masy powinno odbywać się według receptury producenta i obejmować odmierzanie ściśle określonych proporcji proszku oraz wody. Masa zbyt gęsta wiąże zdecydowanie zbyt szybko, przez co powoduje nadmierny ucisk pola protetycznego. Z kolei konsystencja zbyt rzadka powoduje, że masa spływa z łyżki wyciskowej, nie zapływając w niektóre miejsca pola protezowego. Dodatkowo czas wiązania znacząco się wydłuża, a spływająca do gardła substancja może powodować odruch wymiotny.
Nieprawidłowe jest również zarabianie z wodą o niewłaściwej temperaturze – optimum wynosi 23 stopnie Celsjusza. Każda zmiana temperatury powoduje zmianę czasu wiązania.
Należy pamiętać, że czas zarabiana masy alginatowej powinien wynosić od 35 do 40 sekund od połączenia proszku z wodą – z tym, że dokładną wartość zawsze podaje producent. Zbyt krótkie zarabiane nie zapewni właściwego nasycenia proszku wodą, natomiast zbyt długie skraca czas pracy w jamie ustnej.