Współczesny świat nie sprzyja empatii, ale empatyczny lekarz może być jednym z solidnych filarów zdrowia i przyspieszenia procesu rekonwalescencji. Z licznych badań naukowych wynika, że pacjenci kontaktując się z empatycznymi lekarzami lepiej podchodzą do proponowanych terapii, a sam proces leczenia przebiega u nich również z mniejszą ilością powikłań i sprawnie.

Empatia w zawodach medycznych gwarantuje pacjentowi podmiotowy charakter opieki i zaspokaja jego potrzebę bezpieczeństwa. Umożliwia też tworzenie otwartej, szczerej relacji pomiędzy lekarzem a pacjentem i sprzyja lepszej komunikacji lekarza z pacjentem.

Wiadomo, że empatyczna postawa jest jednym z podstawowych elementów holistycznego podejścia do procesu leczenia, ale pomimo wszystkich zalet, jakie wynikają z bycia empatycznym, istnieje też ciemna strona tej cechy. Okazuje się bowiem, że o ile z jednych badań wynika, iż empatyczny lekarz jest bardziej chroniony przed wypaleniem zawodowym, to już w innych doniesieniach wskazuje się, że wynikająca z empatii nadmierna chęć pomagania może prowadzić do zmęczenia zawodowego, a z czasem do wypalenia zawodowego. Najbardziej drastycznym skutkiem wypalenia zawodowego może być nawet porzucenie obecnie wykonywanej pracy. Znane są przypadki, kiedy wybitni specjaliści z dużym dorobkiem zawodowym na skutek wypalenia zawodowego rzucali wszystko, czym do tej pory się zajmowali; zmieniali branżę oraz profil zawodowy. Niemniej warto podkreślić, że dobrze dozowana empatia jest źródłem wielu korzyści – zarówno zawodowych, jak i pozazawodowych dla lekarza stomatologa.

Empatyczny dentysta jest potrzebny – szczególnie w kontaktach z pacjentami zmagającymi się z dentofobią, w leczeniu dzieci i osób niepełnosprawnych, seniorów, a także udzielający się w ramach wolontariatu, pracujący w hospicjach czy w opiece paliatywnej. Empatyczny stomatolog nie jest zatem skazany na wymarcie – jest bezwzględnie potrzebnym elementem w machinie medycznej. Niemniej, empatia nie może być nadmierna – aby współczucie i chęć pomagania innym nie eksploatowały zanadto potencjału życiowego stomatologa, ale aby były elementami motywującymi pacjentów.