Celem każdego leczenia stomatologicznego lub protetycznego jest przywrócenie funkcjonalności jamie ustnej. Nie jest to możliwe bez zapewnienia okluzji. Dlatego dobre rozumienie relacji zwarciowych stanowi klucz do zrozumienia problemów zdrowotnych pacjentów mających swoje źródło w jamie ustnej. Nieprawidłowe ułożenie zębów względem siebie, ścieranie się szkliwa, luzowanie się wypełnień lub szybkie zużywanie się albo nawet uszkodzenia uzupełnień protetycznych, a także bóle mięśniowe i stawowe, mogą mieć źródło w złej okluzji.

Chcąc zapewnić prawidłową okluzję podczas przywracania funkcjonalności układowi żującemu, pod uwagę powinny być brane wszystkie elementy tego systemu, a więc stawy skroniowo-żuchwowe, mięśnie biorące udział w procesie żucia, a także naturalne kształty zębów i zachodzenie na siebie powierzchni zębów przeciwstawnych. Zlekceważenie roli jednego z wymienionych elementów albo niepełne rozumienie zależności między poszczególnymi elementami najczęściej będzie oznaczać porażkę terapeutyczną. W przypadku leczenia protetycznego może to skończyć się ciągłymi korektami uzupełnienia – do momentu, kiedy okaże się, że błąd tkwi nie w protezie, ale w nieuwzględnieniu relacji pomiędzy poszczególnymi elementami układu żującego lub pominięciu wpływu protezy na chociażby jedną ze składowych tego systemu.

Źródło: Opracowanie własne