Dentysta w 2011 r. kupił i zarejestrował dwie kasy fiskalne. Obie początkowo wykorzystywał w swoich gabinetach. Skorzystał przy tym z należnej mu ulgi dotyczącej zwrotu części wydatków poniesionych na zakup urządzeń w kwocie 2x 700 zł. Rok później zlikwidował jeden gabinet stomatologiczny, a kasę zgłosił fiskusowi jako urządzenie rezerwowe, przy czym zarówno tę wykorzystywaną, jak i rezerwową poddawał regularnie przeglądom technicznym. Kiedy w 2015 r. zlikwidował całkiem działalność gospodarczą, złożył wniosek o wyrejestrowanie obu kas. Urzędnicy, po odczytaniu zapisów z kas, stwierdzili, że jedna z nich nie była używana od 2012 r. i nakazali zwrot pieniędzy z tytułu ulgi, opierając się na art. 111 ust. 6 ustawy o VAT.

Stomatolog nie zgodził się z decyzją fiskusa i zawnioskował o wydanie interpretacji indywidualnej. Wskazał, że kasa rezerwowa, która podlega przeglądom, jest wciąż użytkowana. To, że nie zarejestrowano na niej żadnej transakcji, nie ma znaczenia, ponieważ nie było takiej potrzeby – działało przecież cały czas urządzenie główne.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził, że znaczenie ma jedynie par. 6 rozporządzenia w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na kasy, z którego wynika, co się musi zdarzyć w ciągu 3 lat od chwili zarejestrowania urządzenia, aby na przedsiębiorcy zaciążył obowiązek zwrotu pieniędzy. To, czy kasa była użytkowana jako podstawowa czy rezerwowa, nie ma znaczenia. Zatem stomatolog zachowuje prawo do ulgi.

Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”