Praca z urządzeniami emitującymi ultradźwięki prowadzi do tego, że w miejscu wykonywania obowiązków zawodowych powstaje hałas ultradźwiękowy. To element znajdujący się na liście szkodliwych czynników fizycznych. Jest to hałas, w którego widmie występują składowe o wysokich częstotliwościach słyszalnych (10-16 kHz) i niskich ultradźwiękowych (20-100 kHz).

Źródłem ultradźwięków są przede wszystkim urządzenia wykorzystywane w pracy. W gabinecie dentystycznym czy w pracowni protetycznej źródłem ultradźwięków mogą być m.in. tzw. skalery używane do ultradźwiękowego usuwania kamienia nazębnego, myjki ultradźwiękowe, sprężarki, frezarki czy różnego rodzaju urządzenia do diagnostyki medycznej Nie wszystkie z urządzeń mają w swojej nazwie słowo „ultradźwiękowe”, dlatego ich identyfikacja jako potencjalnych źródeł hałasu ultradźwiękowego jest trudna. Brak jest też dokładnych danych o liczbie stanowisk pracy na których występuje narażenie na ten czynnik w środowisku pracy, ponieważ niewielu pracodawców przeprowadza pomiary tego typu hałasu. Ocenę narażenia na hałas ultradźwiękowy na stanowiskach pracy ze względu na ochronę zdrowia (wartości NDN) pracowników w Polsce, przeprowadza się w zakresie częstotliwości od 10 kHz do 40 kHz – tak wynika z rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.

Źródło: „Przyjaciel przy Pracy”