Skuteczna realizacja profilaktyki chorób jamy ustnej zależy nie tylko od starań samych stomatologów, ale również od współpracy specjalistów z różnych dziedzin medycyny. Współzależności widać bowiem na każdym kroku. „Analizując je prof. Edward Franek z CSK MSWiA w Warszawie powiedział wprost, że stomatolog, badając stan jamy ustnej pacjenta musi być po części internistą, a internista ma wręcz obowiązek patrzeć na jego zdrowie także pod kątem stomatologicznym” - czytamy w „Gazecie Lekarskiej”. W praktyce oznacza to, że jeśli dentyści wykrywają niepokojące zmiany w przyzębiu, powinni, oprócz zastosowania leczenia stomatologicznego, wysłać pacjenta do internisty, zasugerować kontakt z kardiologiem i diabetologiem. I odwrotnie: jeśli internista wykrywa u pacjenta schorzenia typu cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, kłopoty z układem krążenia, powinien skojarzyć te nieprawidłowości ze złym stanem zdrowia jamy ustnej i zalecić konsultację z dentystą.

Wyniki badań statystycznych dotyczących zdrowia i kompletności uzębienia dorosłych Polaków przerażają:

• 40 proc. emerytów powyżej 65 roku życia jest bezzębnych; wskaźnik ten w ciągu ostatnich 12 lat wzrósł o 10 proc.;, tylko polowa osób w grupie wiekowej 65-74 lat ma możliwość żucia pokarmów dzięki posiadaniu własnych zębów;
• 1,5 proc. osób aktywnych zawodowo w wieku 35-44 lata nie ma już własnych zębów; a u tych,  którzy je mają, średnio 17 zębów toczy proces próchniczy; w tej grupie wiekowej zazwyczaj udaje się uratować 25 zębów, przy czym wskaźnik ten jest o dwa zęby bardziej korzystny dla mieszkańców miast w porównaniu do wyniku uzyskanego dla osób mieszkających na wsi;im mniej wykształcony Polak, tym ma większe kłopoty z zębami;
• 17 proc. Polaków ma zaawansowaną chorobę przyzębia wymagającą natychmiastowego leczenia.

Ze statystyk wynika też, że coraz mniej osób korzysta w naszym kraju z publicznej opieki dentystycznej, za to coraz więcej leczy się prywatnie. Jednak pomimo brania we własne ręce starań o zdrowie zębów i pomimo finansowania opieki dentystycznej z własnej kieszeni, nie widać wśród naszego społeczeństwa zdecydowanej poprawy w jakości zdrowia jamy ustnej.

Dzięki coraz większej liczbie doniesień naukowych potwierdzających zgubny wpływ zaniedbań zdrowia uzębienia na całość kondycji organizmu, problem złego stanu zdrowia jamy ustnej postrzegany jest przez pryzmat dużo szerszy niż miało to miejsce jeszcze kilka lat temu. Głośno mówi się dziś o zagrożeniu, jakie chore zęby i przyzębie stanowią dla układu sercowo-naczyniowego. Doniesienia na temat tych niebezpiecznych związków potwierdzone zostały m.in. przez badania wykonane w Śląskim Centrum Chorób Serca. Zbadano tam 112 osób (średnia wieku – 53 lata), które przeszły zawał serca. 30 proc. z nich to były to osoby bezzębne, a 41 proc. miało zaawansowaną chorobę przyzębia.

Polscy specjaliści oraz dentyści szybko zareagowali na alarmujące dane dotyczące powiązań między chorobami przyzębia i zębów a schorzeniami sercowo-naczyniowymi i zorganizowali panel ekspertów środowisk ogólnomedycznych i stomatologicznych oraz nauk podstawowych poświęcony korelacji tych chorób. Dzięki temu pomysłowi wyprzedziliśmy Europę.
Po zorganizowaniu pierwszych spotkań panelowych poruszających problematykę wpływu chorób jamy ustnej na zdrowie układu krążenia i na serce, przychodzi kolej na krok następny. Przedmiotem zainteresowań obecnie staje się coś innego, a mianowicie, czy lecząc choroby przyzębia, będziemy wpływać na leczenie chorób sercowo-naczyniowych.

Z tego, co obecnie wiemy o powiązaniach między zdrowiem jamy ustnej a kondycją całego organizmu, wysnuć można proste spostrzeżenie: że kluczem do zdrowia ogólnego jest zdrowa jama ustna; zdrowie tej części ciała zapewnia też najlepszą prewencję przed rozwojem szeregu groźnych dla życia schorzeń ogólnoustrojowych.
Źródło; „Gazeta Lekarska”