Stosowanie płytki stymulacyjnej jest jednym z elementów wielospecjalistycznego leczenia czynnościowego podejmowanego w przypadku dzieci z zespołem Downa. Płytkę podniebienną można stosować już od trzeciego miesiąca życia dziecka. Może być stosowana u dzieci bezzębnych, mających mleczaki, zęby stałe albo uzębienie mieszane. Jej stosowanie poprawia ustawienie szczęki, wzmacnia mięśnie jamy ustnej i pozytywnie wpływa na domykanie ust przez dziecko. Odpowiednie ułożenie w jamie ustnej zyskuje też język.

Wycisk pod płytkę podniebienną wykonuje ortodonta. Wytworzenie modelu i gotowego instrumentu leczniczo-rehabilitacyjnego (już po przymiarce modelu i naniesieniu korekt po uwagach lekarza prowadzącego terapię) należy do zadań technika dentystycznego.

Płytkę stymulacyjną można wyposażyć w:

• druciane wąsy przeciągnięte poprzez płytkę, stanowiące dodatkowe umocowanie i zabezpieczenie przed przesuwaniem się instrumentu w jamie ustnej dziecka; wąsy można zaczepić na czapeczce lub opasce na głowę noszonych przez dziecko;

• koralik przewleczony przez drut – jako element stymulacyjny.

Źródło: „Nowoczesny Technik Dentystyczny”