Aktywator Andresena to aparat ortodontyczny, w którym jego płyta górna przylega do podniebienia, wyrostków zębodołowych i ścian zębów. Płyta górna łączy się z płytą dolną, która przylega z kolei do językowych ścian zębów i zębodołowej części żuchwy. Aparat ten stosuje się po to, by wymusić właściwe ustawienie żuchwy w stosunku do szczęki. Podczas takiego wymuszonego ustawienia w układzie żującym powstają siły oraz bodźce generowane przez układ nerwowo-mięśniowy, dzięki którym możliwe jest leczenie wady zgryzu, polegające na pobudzaniu do wzrostu części słabiej rozwiniętych i hamowanie wzrostu części nadmiernie rozwiniętych. W ten sposób można przesuwać zęby w łukach zębowych oraz przebudowywać kości.

Aktywator ten stosuje się w leczeniu przodozgyzów i tyłozgryzów, protruzji dwuszczękowej, zgryzów otwartych, zgryzów głębokich całkowitych.

Przed wykonaniem aparatu pobierany jest zgryz konstrukcyjny.

Źródło: Opracowanie własne