Uśmiech hollywoodzki, choć olśniewający, jest sztuczny. Widać to szczególnie, kiedy posiadaczem nieskazitelnych zębów jest osoba starsza lub w wieku mocno dojrzałym. Dysharmonia wynika z faktu, że z wiekiem zmienia się wygląd twarzy człowieka, odcień karnacji i wygląd zębów oraz barwa szkliwa. Każdy uśmiech nabywa też z biegiem lat cech coraz bardziej indywidualnych. Młode zęby są bardziej przezierne i pokrywa je grubsza warstwa szkliwa, a współczynniki opalescencji i fluorescencji są wyższe.

Im zęby są starsze, tym warstwa szkliwa cieńsza, następuje zanik perikymatii, modyfikowany jest też odcień szkliwa, a nasycenie barwy ulega nasileniu.

Pacjenci coraz częściej wymagają, aby protezy odtwarzały ich dawny, naturalny uśmiech – nawet, jeśli daleko było zębom do hollywoodzkiego blasku i wyglądu. Aby wykonać takie uzupełnienie protetyczne, trzeba wziąć pod uwagę wygląd zębów, które będą sąsiadować z protezą. To ich kolor, niuanse odcieni i niedoskonałości na powierzchni szkliwa są kopalnią informacji o tym, jak wykonać sztuczne odpowiedniki utraconych elementów uzębienia.

W celu perfekcyjnego wykonania uzupełnienia protetycznego:

• dobieramy materiał ceramiczny tak, aby fluorescencja i opalescencja odpowiadały tym obserwowanym w uzębieniu naturalnym;

• odtwarzamy charakterystyczne dla uzębienia naturalnego spękania czy abrazje spowodowane bruksizmem;

• odtwarzamy przebieg naturalnych perikymatii, których ślady widać jeszcze na szkliwie zębów, które będą sąsiadować ze sztucznym tworem;

• dopasowujemy kolory i odcienie do właściwości naturalnych zębów oraz odtwarzamy niedoskonałości na powierzchni szkliwa, aby harmonizowały z wyglądem naturalnej warstwy mineralnej zębów;

• wykonujemy harmonijne przejście brzegu korony do dziąsła, wykorzystując naturalną grę świateł powstającą m.in. dzięki uzyskaniu pożądanej fluorescencji poprzez użycie odpowiednich mas przyszyjkowych.

Źródło: Opracowanie własne