Leczenie protetyczne z wykorzystaniem wkładów koronowych to jedna z ważnych metod na rehabilitację wyglądu i funkcji narządu żucia, mowy i urody uśmiechu. Są to uzupełnienia stałe, jednoczłonowe, służące do odbudowy utraconych tkanek w obrębie jednego zęba, głównie – punktów stycznych, co stanowi zabezpieczenie przed wsuwaniem się resztek pożywienia w szczeliny międzyzębowe. Wkłady koronowe znajdują również zastosowanie jako struktury zakotwiczające mosty. Mogą być wykonane metodą:

• pośrednią – wkład koronowy wytwarza technik dentystyczny na bazie otrzymanego wycisku z gabinetu stomatologicznego; można w ten sposób wykonać wkłady metalowe, metalowe licowane kompozytem lub ceramiką, kompozytowe, z kompozytu łączonego z włóknem szklanym lub pełnoceramiczne czy wykonane z wykorzystaniem technologii CAD/CAM;

• bezpośrednią – protetyk wykonuje odbudowę utraconych tkanek w jamie ustnej pacjenta po opracowaniu ubytku.

Wyróżnia się 3 rodzaje wkładów: inlaye, onlaye, overlaye. Dobór danego typu wkładu zależy od rozległości powierzchni odbudowy. Proces uzupełniania ubytków wkładami koronowymi to duże wyzwanie dla protetyka, który powinien opracować przestrzeń pod wypełnienie tak, aby kształtem przypominała skrzynię, i dobrać odpowiednio kształt, wielkość wkładu oraz materiał – żeby konsekwencją odbudowy utraconych tkanek było kompleksowe zadowolenie pacjenta: z odzyskanej funkcjonalności narządu żucia i estetyki uśmiechu.

Źródło: Opracowanie własne