Bruksizm, czyli mimowolne, nadmierne zaciskanie zębów i zgrzytanie nimi, staje się plagą naszych czasów – za sprawą nadmiaru wrażeń w życiu zawodowym i prywatnym, z którymi musi umieć poradzić sobie ludzka psychika. Jak pokazują statystyki, ponad 1/5 pacjentów trafiających do gabinetów dentystycznych z uszkodzeniami zębów naturalnych lub sztucznych, to właśnie osoby, które cierpią na bruksizm. 

Uszkodzenia protez zębowych typu korony lub mosty wykonane z tlenku cyrkonu określane są mianem chippingu. Z obserwacji wynika, że większość defektów spowodowanych mimowolnym zaciskaniem zębów dotyczy zębów przeciwstawnych – co spowodowane jest nadmiernym starciem powierzchni. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia tego typu nieprawidłowości, ceramika na powierzchniach zębów musi być idealnie gładka, a same zęby – ustawione w optimum okluzyjnym i z solidnym podparciem. Właściwe podparcie ma zasadnicze znaczenie dla ochrony stawów skroniowo-żuchwowych, na które przenoszone są siły działające podczas rozdrabniania pokarmów i w trakcie mimowolnego, obciążającego tkanki zaciskania zębów. 

Utrzymuje się opinia, że u osób z bruksizmem niewskazane jest wykonywanie prac protetycznych z bardzo twardego tlenku cyrkonu – m.in. z uwagi na ryzyko uszkodzenia stawów skroniowo-żuchwowych. Niektórzy technicy dentystyczni wskazują jednak, że problemem w przypadku tego typu prac jest nie twardość ceramiki z pełnego cyrkonu, a jej abrazyjność. Zaletą pełnego cyrkonu jest, że daje się on skutecznie polerować i glazurować. Tak wykończone protezy są mniej podatne na uszkodzenia jako produkty nowe, a w trakcie użytkowania pod wpływem dużych obciążeń, które powstają w procesie żucia, ulegają dalszemu wygładzeniu.

Źródło: Opracowane własne