Na coraz większej liczbie polskich uczelni pojawiają się w ramach sesji obowiązkowe egzaminy w wersji komputerowej. Dotyczy to również uczelni medycznych. Ponadto odchodzi się od ustnych metod sprawdzających wiedzę, uważając je za niesprawiedliwe, zależące od szczęścia zdającego; niejednokrotnie egzaminowani twierdzą, że od humoru egzaminującego także. Każdy ma inny zestaw pytań, a człowiek jest tylko człowiekiem, profesor także. I może mieć studentów, których lubi, i tych, za którymi nie przepada. Z tego też względu już tylko w nielicznych miastach egzaminy takie są stosowane. Uczelnie medyczne stawiają na pisemne sprawdzanie wiedzy u żaków. Jednak tendencja jest taka, że opisowe prace zamienia się na testy bądź też krótkie pytania otwarte. Zdarzają się też egzaminy mieszane: połowa pytań zamkniętych, połowa krótkich, otwartych.

System kształcenia zmierza do ujednolicenia sposobu sprawdzania wiedzy. Odchodzi się od papierowych testów. Powiększa się rzesza uczelni medycznych, wydziałów lekarsko- stomatologicznych, które korzystają z systemu egzaminacyjnego na komputerach.

Cała procedura wygląda w następujący sposób: w zależności od ilości dostępnych stanowisk komputerowych, uczelnia, dziekanat organizują danemu rocznikowi, z danego przedmiotu test komputerowy w jednej godzinie lub w kilku turach w ciągu jednego dnia. Jeśli liczba stanowisk nie wystarcza, studenci - zazwyczaj przez internet - muszą zapisać się na egzamin o określonej godzinie. Kto pierwszy, ten lepszy. Teoretycznie godzina egzaminu nie ma znaczenia. W praktyce jest inaczej. Ci studenci, którzy mają najpóźniej egzamin, siedzą od rana pod salami komputerowymi i po każdej turze spisują pytania grup poprzednich. System komputerowy ma bazę pytań z danego przedmiotu, które przed przystąpieniem kolejnych osób do egzaminu są losowane. W związku z tym istnieje szansa, że któreś z pytań będących wcześniej, powtórzą się.

Część studentów cieszy się z takiego systemu oceniania, inni uważają go za niesprawiedliwy.

Źródło: Opracowanie własne