Pacjent
- Warto wiedzieć
- Coś na ząb
- Wybielanie zębów
- Choroby i leczenie
- Estetyka
- Higiena
- Ciekawostki ...
- Dowiedz się jak...
- Forum
- Baza gabinetów
- Pytania do ekspertów
- Subskrypcja
- Ogłoszenia - Pacjent
- Partnerzy portalu
- Tagi
- Bruksizm
- Ciąża a zęby
- Dental TV
- Kamień nazębny
- Korony
- Leczenie kanałowe
- Licówki
- Mosty
- Strach przed dentystą
- Vademecum Pacjenta
- Zęby mądrości
- Znieczulenia
Wśród bogatego asortymentu środków do zachowania higieny jamy ustnej, szczególne znaczenie mają dwie substancje chemiczne. Znaleźć je można w większości produktów do czyszczenia zębów i jamy ustnej. Ich cel to bakterie, których skutkiem działania jest uszkodzona warstwa mineralna zębów i próchnica. Związki te to chlorheksydyna i triklosan.
-
Chlorheksydyna to syntetyczny antyseptyk, który dobrze likwiduje bakterie Gram-dodatnie, a słabiej działa na szczepy Gram-ujemne. Jest środkiem z wyboru stosowanym w popularnych produktach do higieny jamy ustnej ukierunkowanych na kontrolę płytki bakteryjnej. Ocenia się, że w porównaniu do innych substancji, chlorheksydyna jest bezpieczna w stosowaniu i wywołuje niewiele skutków ubocznych. Warunkiem bezpiecznego stosowania chlorheksydyny jest jednak to, że nie można jej używać przez cały czas. Związek ten dodawany jest głównie do płynów do płukania ust – zatem chcąc zagwarantować sobie bezpieczeństwo stosowania, płukanek nie należy używać bez przerwy. Dużą zaletą chlorheksydyny jest długi czas jej działania – efekt przeciwbakteryjny utrzymuje się w jamie ustnej przez wiele godzin.
-
Triklosan – związek organiczny z grupy fenoli o właściwościach bakteriobójczych i przeciwgrzybiczych o małej toksyczności dla ludzi. Znaleźć go można w większości kosmetyków i produktów czyszczących. Dodawany bardzo często do past do zębów i płukanek do jamy ustnej. Działa przeciwzapalnie i utrudnia tworzenie się płytki nazębnej, a w konsekwencji hamuje powstawanie kamienia nazębnego. W dawkach, w których znajduje się produktach do zachowania higieny jamy ustnej, może być stosowany długotrwale. Uznawany za bezpieczny. Od niedawna znalazł się jednak na cenzurowanym z powodu obaw o wywoływanie oporności bakterii na leczenie antybiotykami, negatywny wpływ na środowisko naturalne (podejrzenia o zatruwanie środowiska dioksynami lub chloroformem, które powstają w procesie rozpadu triklosanu).
Źródło: Opracowanie własne