Protezy typu overdenture (nakładkowe) istnieją w dwóch podstawowych typach: mogą być całkowite i ruchome. Ponadto wyróżnia się cztery rodzaje protez nakładkowych – mogą być one całkowite lub częściowe.

• Protezy nakładkowe czasowe – uzupełnienia te są szczególnie przydatne dla użytkowników protez częściowych, u których wykonuje się pewne modyfikacje w celu późniejszego uzupełnienia usuwanych zębów lub pokrycia korzeni zębów po odcięciu koron. Można je również traktować jako protezy całkowite, wykonywane na wyciskach czynnościowych u pacjentów, u których rokowania dotyczące korzeni zębów są niepomyślne.

• Protezy nakładkowe ćwiczebne – wykonuje się je dla pacjentów, u których usunięte zostały zęby boczne. Ich zadaniem jest przyzwyczajenie pacjenta do protezy ruchomej, a szczególnie do pokrycia podniebienia płytą protezy oraz do wyrobienia u niego prawidłowych wzorców połykania, żucia i wymowy w czasie używania uzupełnienia protetycznego.

• Protezy nakładkowe natychmiastowe – idea polega na natychmiastowym przekształceniu protezy w protezy nakładkowe. Po przeliczeniu kanałów zębowych i odcięciu koron zębów pobiera się wyciski wraz z nałożoną protezą i natychmiast dostawa zęby i elementy retencyjne.

• Protezy nakładkowe długoczasowe – powinno się je wykonywać po okresie 6 miesięcy od chwili usunięcia zęba lub zębów. W ten sposób uzyskuje się w miarę stabilne wykształcenie się podłoża. W okresie oczekiwania na protezę długoczasową powinna być użytkowana proteza osiadająca tymczasowa, aby przystosować podłoże do przyszłego uzupełnienia.