Fotobiomodulację wykorzystuje się w leczeniu dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego od ponad 30 lat. Powoduje ona wewnątrzkomórkowe zmiany fotochemiczne powstające pod wpływem światła czerwonego i podczerwonego (idealny zakres długości fal to 660-840 nm), które następnie prowadzą do uruchomienia kaskady reakcji wewnątrz- i zewnątrzkomórkowych skutkujących fizjologicznymi zmianami. W rezultacie fotobiomodulacja przy leczeniu dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych, a także bólu i dysfunkcji mięśni narządu żucia wpływa bezpośrednio na toczące się na poziomie komórkowym procesy biologiczne. Dotyczy to zwłaszcza stanów zapalnych i z tego powodu jest uznawana za dodatkową metodę terapeutyczną. Poprzez fotobiomodulację osiąga się zmniejszenie stanu zapalnego stawów, wzrost poziomu endorfin, co przekłada się na pracę m.in. mięśnia żwacza. Stymuluje się również punkty akupunkturowe.

Procedurę rozpoczyna określenie maksymalnego otwarcia ust bez bólu, a następnie należy znaleźć obszary żwacza, w których występuje największa bolesność. Te właśnie rejony będą poddawane terapeutycznemu działaniu światła o różnym natężeniu energetycznym.

Fotobiomodulację wykorzystuje się również do stymulacji obszarów należących do układu limfatycznego w okolicy głowy i szyi, co skutkuje zmniejszeniem stanu zapalnego w leczonym obszarze.