W 2001 roku na liście chorób jamy ustnej pojawiła się nowa jednostka – hipomineralizacja trzonowcowo-siekaczowa. Jej przyczyn na razie nie znamy. Schorzenie charakteryzuje się występowaniem nieprzeziernych zmian na szkliwie i w zębach w kolorze białawo-żółtym lub żółtawo-brązowym.

Hipomineralizacja trzonowcowo-siekaczowa może przebiegać w wariancie łagodnym lub ciężkim – zależnie od rozległości zmian i tego, jakie metody lecznicze należy zastosować. W łagodnym przebiegu tej choroby dochodzi jedynie do ograniczonych zmętnień w zębach, ale nie pojawiają się ubytki tkanek twardych, jedynie sporadycznie występują nadwrażliwości. Postać ciężka wiąże się z występowaniem mechanicznych uszkodzeń zębów i ubytków próchnicowych, które obejmują szkliwo lub sięgają głębiej – aż do zębiny.

Hipomineralizacja może dotyczyć zarówno zębów mlecznych, jak i zębów stałych. Pojawienie się jej w mleczakach może być zapowiedzią nieprawidłowości, które wystąpią również w zębach stałych.

Warto pamiętać, że brak kontroli nad hipomineralizacją może doprowadzić nawet do przedwczesnej utraty zębów.