Naukowcy przyjrzeli się problematyce wykorzystywania interaktywnych, kreatywnych aplikacji i laboratoriów symulacyjnych i ich wpływu na proces praktycznego kształcenia na kierunkach stomatologicznych. W tym celu przeprowadzono dwuetapowe badanie na uczelni w Dreźnie w Niemczech.

Dzięki aplikacji studenci mieli okazję zapoznać się z każdym etapem edukacji i instrukcją, jak wykorzystywać dostępne urządzenia ortodontyczne na obowiązkowym kursie technicznym. W drugim etapie, po zakończeniu kursów, studenci zostali poproszeni o anonimowe wypełnienie ankiety z 12 pytaniami dotyczącymi postępów w nauce, a związanych z aplikacją.

Opinie były bardzo pozytywne – w odniesieniu do zastosowania nowej aplikacji jako narzędzia edukacyjnego. Jednak – co bardzo istotne – studenci doszli do wniosku, że pomimo niewątpliwych i dostrzegalnych zalet aplikacji, nie chcą całkowitego zastępowania zajęć konwencjonalnych, związanych między innymi z fizycznym wykonywaniem modeli gipsowych, zajęciami komputerowymi, w rzeczywistości wirtualnej.

Zatem wspomagane komputerowo systemy symulacyjne na pewno umożliwiają zdobywanie wiedzy i umiejętności praktycznych, jednak optymalnym rozwiązaniem wydaje się połączenie konwencjonalnej i symulacyjnej techniki kształcenia.