Osoby, które cierpią na stwardnienie rozsiane, z powodu objawów choroby zaliczane są do grupy szczególnego ryzyka wystąpienia chorób jamy ustnej. Wynika to z faktu, że z powodu stopniowej utraty sprawności manualnej samodzielne wykonywanie czynności służących zachowaniu czystości wnętrza jamy ustnej może być znacznie utrudnione. Właściwa zaś higiena jamy ustnej jest konieczna dla zachowania zdrowych zębów i tkanek przyzębia. Z badań przeprowadzonych na 25-osobowej grupie kobiet i mężczyzn w wieku 23 – 65 lat, chorych na stwardnienie rozsiane, wynika, iż im chora osoba starsza, tym większe istnieje ryzyko pojawienia się próchnicy. U chorych po 44 roku życia zniszczeń dokonanych przez próchnicę było więcej niż u osób młodszych. Zauważono także, że panie przywiązują większą wagę do dbałości o zęby niżeli panowie.

Z racji tego, że ślina osób cierpiących na stwardnienie rozsiane ma nieco inny skład niż ślina osób zdrowych (zawiera m.in. mniej jonów magnezu niżeli normalnie), ta różnica może negatywnie odbijać się na jej właściwościach ochronnych i oczyszczających.

Stomatolog opiekujący się chorym na stwardnienie rozsiane powinien zwracać baczną uwagę na stan higieniczny jamy ustnej – jakiekolwiek zaniedbania w tym względzie będą skutkować pogorszeniem zdrowia zębów oraz przyzębia.

Źródło: „Nowa Stomatologia”