• Profilaktykę stomatologiczną zalecano już w starożytności. Działania chroniące przed chorobami dziąseł i zębów ograniczały się do płukania jamy ustnej ziołowymi wywarami i oczyszczania uzębienia z nalotu za pomocą dostępnych, naturalnych składników.

• Najczęściej starożytnym dokuczał ból zęba, a jego ekstrakcja była najlepszą metodą na pozbycie się problemu. Leczenie zachowawcze z użyciem, ziołowych medykamentów nie zawsze dawało efekt, dlatego usunięcie zęba było jednym z najpopularniejszych zabiegów starożytnej stomatologii.

• Bóle zębów, dziąseł i okostnej dotkliwie trapiły ówczesnych, niezależnie od ich statusu społecznego i posiadanego bogactwa – potwierdzają to badania przeprowadzone na mumii Ramzesa Wielkiego.

• 2,5 tys. lat temu hinduski lekarz Sushruta usuwał zęby zaprojektowanymi przez siebie narzędziami. W Egipcie, Chinach i Babilonii tamtejsi lekarze potrafili wstawiać prymitywne protezy. Hipokrates sterylizował w ogniu narzędzia używane do zabiegów stomatologicznych. W starożytnej Grecji umiano dłutować szczęki. Rdzenni mieszkańcy Ameryki potrafili wypełniać ubytki zębami zwierząt lub turkusami.

• Średniowiecze to czas, w którym zabiegi dentystyczne, oprócz medyków, wykonywali też kaci, cyrulicy i kowale. Papieski chirurg Guy de Chauliac po raz pierwszy użył określenia dentysta – było to w XIV wieku.

• Pierwszą szczoteczkę do zębów wprowadzono w Chinach w XV w. Wówczas w Europie szczytem higieny było płukanie jamy ustnej moczem.

• Pierwsi wyspecjalizowani dentyści pojawili się w zachodniej Europie dopiero w XVIII w.

• Wiek XIX to czas rewolucji w stomatologii. Od 1816 r. datuje się początek prawdziwej stomatologii – wtedy wynaleziono amalgamat, opracowano pierwsze prymitywne wiertło oraz fotel dentystyczny. W 1840 r. do znieczulenia zastosowano eter i gaz rozweselający. 56 lat później wykonano pierwsze zdjęcie rentgenowskie zęba, a firma Colgate wypuściła pierwszą pastę do zębów w tubce.

• W XX w. stomatologia przyspieszyła: w 1957 r. wynaleziono szybkoobrotową wiertarkę do zębów, a w w połowie lat sześćdziesiątych rozpoczęła się era implantów, kiedy to szwedzki naukowiec prof. Per Brenemark wszczepił pacjentowi tytanowy most (wszczep służy pacjentowi do dziś).

Źródło: „Tygodnik Angora”