Protezy utrzymywane są w ustach dzięki:

• czynnikom funkcjonalnym - pozwalają na umocowanie brzegów uzupełnienia i wprzęgniecie protezy do współdziałania ze strukturami okolicznych tkanek miękkich; dzięki temu uzupełnienie nie jest przesuwane przez mięśnie aparatu żującego podczas poruszania szczękami;

• czynniki fizyczne – siły włosowate, które powstają pomiędzy protezą a błoną śluzową szczęki; ważnym warunkiem istnienia tych sił jest ślina, która cieniutką warstewką pokrywa stykające się ze sobą powierzchnie – pozwala to na wytworzenie podciśnienia, warunkującego przyleganie protezy;

• wiernemu odzwierciedleniu kształtu szczęki lub żuchwy – protetyk powinien zadbać o to podczas pobierania wycisku.

  
   

Istnieją dwa rodzaje wycisków:

• sytuacyjny – oddaje obraz tylko jednego stanu czynnościowego; dobrze wykonany, staje się bazą dla wycisku czynnościowego;

• czynnościowy – obrazuje obszary ruchome w czasie ich czynności; podczas jego pobierania pacjent powinien wykonywać ruchy mimiczne oraz mięśniami aparatu żującego; wycisk ten wykonywany jest z użyciem indywidualnych łyżek wyciskowych, tworzonych na bazie modelu gipsowego powstałego z wycisku sytuacyjnego.

Wycisk sytuacyjny wykonuje się w masie wyciskowej (zazwyczaj jest to alginat), z użyciem standardowych łyżek wyciskowych. Bazując na tym, tworzy się model gipsowy (model sytuacyjny), który jest wzorcem do wykonania łyżki indywidualnej. Na niej z kolei powstaje wycisk czynnościowy i właściwy model protezy. Wycisk, który dobrze odzwierciedla warunki panujące we wnętrzu ust, jest gwarancją dobrego przylegania protezy do szczęk oraz komfortu użytkownika uzupełnienia.

Źródło: Opracowanie własne