Wysoce złożone mikrośrodowisko jamy ustnej z różnorodnymi licznymi bakteriami patogennymi stanowi obszar, w którym trudno jest uzyskać dobre wyniki leczenia protetycznego z wykorzystaniem implantów. Miarą sukcesu w leczeniu protetycznym z zastosowaniem wszczepów śródkostnych nie jest bowiem tylko prawidłowe osadzenie implantu w przyzębiu, lecz również dobra osteointegracja na styku implant – kość, jak i integracja wszczepu z tkankami miękkimi przyzębia. Jeśli w jamie ustnej panują niekorzystne warunki, a dodatkowo pacjenci są w podeszłym wieku, palący i chorujący na cukrzycę, wówczas istnieje większe ryzyko nieprzyjęcia się implantu. Nowoczesne rozwiązania nanotechnologiczne umożliwiają jednak pokrycie powierzchni implantów cienką powłoką, którą może mieć różne właściwości sprzyjające integracji wszczepu z okolicznymi tkankami. Nanopowłoki mogą uwalniać czynniki wzrostu, antybiotyki, nanocząsteczki terapeutyczne i biopolimery. Wszystko to sprzyja wytworzeniu stabilnego połączenia wszczepu z tkankami przyzębia, a przez to służy osiągnięciu sukcesu w leczeniu protetycznym.