Śluzówka jamy ustnej pełni wiele istotnych funkcji, a jedną z nich jest aktywność wydzielnicza. Realizowana jest ona dzięki temu, że w błonie śluzowej jamy ustnej znajdują się liczne gruczoły produkujące ślinę. Zdecydowana większość śliny wytwarzana jest przez ślinianki przyuszne, podżuchwowe, podjęzykowe. Na dobę przeciętnie u dorosłego człowieka wydziela się 1-1,5 litra śliny. Czasem jednak ilość ta może podlegać modyfikacjom. Na wydzielanie śliny mają bowiem wpływ liczne czynniki, takie jak:

• bodźce-mechaniczne, termiczne, zapachowe, smakowe, psychiczne;

• spożywane pokarmy;

• miejscowe czynniki drażniące;

• przyjmowane leków – szacuje się, że ponad 400 leków zakłóca prawidłowe wydzielanie śliny;

• uwarunkowania anatomiczne;

• choroby ogólnoustrojowe;

• wady zgryzu;

• aparaty ortodontyczne, uzupełnienia protetyczne;

• utrata zębów.

Odkryto, że kiedy stymulowany jest przywspółczulny układ nerwowy, powstaje duża ilość wodnistej śliny. Z kolei pobudzenie układu nerwowego współczulnego powoduje, że ślina staje się gęsta, gdyż zmniejsza się wydzielanie jej frakcji wodnistej.