Bruksizm obecnie definiowany jest jako nadmierna aktywność mięśni szczęk, która może wystąpić w stanie czuwania bądź podczas snu. Szacuje się, że w populacji dorosłych bruksizm występuje podczas czuwania trzykrotnie częściej niż podczas snu – z częstością ok. 8-32%, natomiast u dzieci i młodzieży ogólną częstość występowania zaburzenia szacuje się na 14-20%.

Konsekwencje nadmiernego zaciskania szczęk i związanego z bruksizmem zgrzytania zębami mogą mieć opłakane skutki dla zdrowia jamy ustnej – wiele badań potwierdza, że mogą wystąpić mechaniczne uszkodzenia zębów, ich starcie, a także zaburzenia skroniowo-żuchwowe. Badacze donoszą jednak, że istnieją możliwe pozytywne skutki zdrowotne związane z bruksizmem. Jako przykład podaje się utrzymanie lub przywrócenie drożności górnych dróg oddechowych podczas snu. Na taki możliwy wpływ bruksizmu wskazano w części prac naukowych opublikowanych w okresie między 2015 a 2022 rokiem. Mimo to trzeba pamiętać, że bruksizm to przede wszystkim duże zagrożenie dla zdrowia zębów i stawów skroniowo-żuchwowych, co oznacza, że przypadłości tej nie należy lekceważyć i trzeba podjąć leczenie.