Szacuje się, że około 20% osób leczonych protetyczne z wykorzystaniem implantów doświadczy periimplantitis. Jest to stan zapalny tkanek jamy ustnej sąsiadujących z implantem. To stan chorobowy, który przebiega ze stanami zapalnymi w obrębie śluzówki, ale mogą również wytwarzać się stany ropne, a z czasem dochodzi do przebudowy w tkance kostnej wyrostka zębodołowego, utraty masy kostnej w przyzębiu i zwiększenia głębokości kieszonek zębowych. Jeśli choroba nie jest leczona, noże doprowadzić do tak znaczącej destrukcji tkanek, że konsekwencją będzie niepowodzenie zabiegu implantowania lub wypadnięcie implantu już dobrze zintegrowanego z kością.

Do głównych czynników ryzyka związanych z wystąpieniem periimplantitis należą:

• źle dopasowane lub źle zaprojektowane uzupełnienia stałe i/bądź nieodpowiednio zacementowane;

• zapalenie przyzębia.

Ważnym czynnikiem jest też palenie – z uwagi na właściwości dymu tytoniowego i nikotyny znacząco wpływa na rozwój stanów zapalnych przyzębia. Zwłaszcza, jeśli towarzyszy temu zła higiena jamy ustnej, która również samodzielnie jest jednym z głównych czynników sprzyjających rozwojowi periimplantitis.